Çay bahane!

Siyasette çalışan daima kazanıyor.

Çalışıyor görünenler ise bir gün geliyor ve siyasetlerini noktalamak durumunda kalıyor.

Kepez Belediye Başkanı Hakan Tütüncü’yü yakından takip edenlerdenim.

Kepez’i nereden alıp, nereye getirdiğini en iyi bilenlendenim.

Elbette bu mesleki gereklilikten.

Değilse Hakan Tütüncü’yü niye takip edeyim.

Tütüncü, yıllar önceden insana dokunma politikası yürütüyor.

Zaman zaman eleştirilmiyor değil.

Ancak yaptığının semeresini de her seçimde görüyor.

İki seçimdir Kepez Belediye Başkanlığı koltuğunda.

Daha önceleri sabahları bir mahalleye gidiyor ve o mahalleli ile kahvaltı yapıyordu.

Sonrasında buna esnafları da ekledi.

Ben iki kahvaltısına katıldım.

Mükemmel bir diyalog ortamı oluşuyor kahvaltıda.

Mahalleli sıkıntısını söylüyor, Hakan Tütüncü sıkıntıları çözmeye gayret gösteriyor.

Mahalleli tapu sorununu dillendiriyor, Tütüncü Ankara’ya gidip bir çözüm yolu bulmak için çabalıyor.

Bunlar basit konular değil.

Yani mesele kahvaltı meselesi hiç değil.

Hakan Tütüncü evinde kahvaltı yapamayacak biri mi?

Mesele halkla bütünleşmek.

Halka dokunmak.

Halka kendini hissettirmek.

Son dönemde olayı akşam saatlerine almaya başladı.

Gece 19.00-23.00 saatleri arasında kendisini davet eden vatandaşın evine çay içmeye gidiyor.

Çay daveti koymuş adını.

Davet edenin evine gidiyor, ayakkabısını çıkarıyor, bağdaş kurup oturuyor, çay içiyorlar.

Bu arada çay sıcaklığında muhabbet oluşuyor.

Bir eve çaya gidiyor ama mahalledeki komşular da Tütüncü’yü konuk eden eve geliyor.

Sıkıntılar ve çözüm yolları konuşuluyor.

Vatandaş Hakan Tütüncü’yü daha yakından tanıma fırsatı buluyor.

Yani kendini Kaf dağında görmüyor.

Halktan biri olduğunu gösteyor ve gittiği mahallede kalpleri kazanıyor.

Şimdi size soruyorum: Size selam vermeyen birine mi oyunuzu verirsiniz, yoksa evinize kadar sizi kırmayıp gelen ve çay içen sıcacık bir siyasetçiye mi?

Seçim kolay kazanılmıyor.

Halkla bütünleşeceksin, sonra yaptıklarını anlatacaksın, kendini sevdirebilmişsen oyunu alacaksın.

Ben Hakan Tütüncü’nün bu mütevaziliğini seviyorum.

Ve bu yapısının kendisine çok değer kattığını düşünüyorum.

Halkı seveni bizim halkımız asla geri çevirmez…