Koltuğa oturan değişiyor!

Evet yanlış değil, koltuğa kim oturursa koltuk şeklini alıyor.

Koltuğu kendine göre ayarlamak yerine kendini koltuğa göre ayarlıyor.

Vefa unutulup, sefaya dönüyor.

Oysa vefa o kadar güzel ve insani bir duygu ki, vefaya değer verene 5 kat daha fazla değer katıyor.

Ne vefası diyeceksiniz?

Efendim biat vefası değil.

Koltuğun vefası.

Örneğin Büyükşehir Belediyesi.

Bugüne kadar kimler oturmuş bu koltuğa?

Hasan Subaşı, Bekir Kumbul, Mustafa Akaydın.

Büyükşehir olduğundan bu yana iki dönem de Menderes Türel.

Geçmiş anılabilir.

Hasan Subaşı davet edilip, Antalya’yı devraldığı dönemi anlatabilir. Ve mevcut başkan, Antalya’nın ilk altyapı çalışmasını başlattığı için ödüllendirilebilir.

Örneğin Bekir Kumbul.

Yaptığı güzel işlerle anılabilir, Boğaçayı Köprüsü’nden dolayı ödüllendirilebilir.

Mustafa Akaydın, yaptığı güzel bir çalışma öne çıkarılabilir.

Konyaaltı’nda Hasan Talşık, ilk kurucu belediye başkanıdır.

Sonrasında hep Muhittin Böcek başkanlık yapmıştır.

Bir Hasan Talşık’ı anmak, değerini vermek, kime ne zarar getirir. O dönem yokluklar içinde nasıl bir belediye yarattığı, yaşayan arkadaşlarına anlattırılır ve övgüye değer bulunabilir.

Muratpaşa’da Kurucu Başkanlığı Mehmet Manavoğlu yaptı. Yokluklar içinde çalıştı. Derme çatma binalarda hizmet üretti. Bir Muratpaşa algısı yarattı. Sonrasında Süleyman Evcilmen geçti Muratpaşa’dan. Bu emeği geçenler için bir gece düzenlenemez mi, onlar yâd edilemez mi, teşekkür hakkı teslim edilemez mi?

Kepez’de bir İsa Akdemir vardı. Yoktan var etti Kepez Belediyesi’ni. Ben İsa Akdemir’in ilk alt kademe belediyesini kurarken oda bulamayıp, Büyükşehir’in en alt katındaki bir odada çalışarak belediyesini idare ettiğini yakından bilenlerdenim. Bir Mehmet Atay, anılıp, yâd edilip, kendisine ölmeden önce bir teşekkür edilemez mi?

Bunu daha çok uzatabiliriz.

Bütün belediyeler için yazabilirim.

Bütün başkanların yaptıkları kötü işler de olabilir, iyi işler de.

Hizmet süresini tamamlayan geçmiş başkanlar, güzel çalışmalarıyla teşekküre layık görülemez mi?

Ama maalesef bu sadece siyasette değil normal yaşamda da unutulan bir güzellik. Adam derneği kurmuş, yıllarca yaşatmış, acısıyla tatlısıyla getirip, birilerine teslim etmiş. Yahu bir teşekkür çok mudur böyle bir çabaya, çalışmaya?

Keza odalar, siyasi partiler bunu yapamaz mı?

Bir ATSO, bir AESOB bunu başlatamaz mı?

Bunu başaran insan bana göre makamında on kat daha yücelecektir.

Gelin yapın bunu. Üstelik bu hizmet üretmiş güzel insanlar ölmeden yapın ki, onurlandırın, gururlandırın. Yarın siz gidince bu gelenek devam edeceğinden, sizi de onurlandırıp, gururlandırıp, ölümsüzleştirecek anma günleri yapılabilsin…