Yaşasın Cumhuriyet

Cumhuriyetimiz bugün 95 yaşında, ne mutlu bizlere ki; Cumhuriyetimizin kazasız belasız bu yıllara gelişini görebildik. Cumhuriyeti kurup bize armağan eden, Anadolu’yu bize Vatan yapan başta Ulu Önderimiz, Ebedi Başkomutanımız Atatürk olmak üzere, silah arkadaşlarını, kurucu irade; ilk meclisimizin tüm üyelerini saygı ile anıyorum. Yaşasın Cumhuriyet…

Cumhuriyetin 28. Yılında dünyaya gelmiş bir Cumhuriyet genci olarak bu süreçte çok şeyler yaşadık. Başta şanlı ordumuzun Anayasa’nın verdiği yetkiyi kullanarak; yeterince laik bulmadığı iktidarlara ayar vermek, siyasi hatalarını düzeltmek adına gerçekleştirdiği darbelere tanık olduk.

27 Mayıs 1960’da ordumuzun bu konudaki ilk denemesini yaşadık. Belki 9 yaşında bir çocuktuk ama sonuçları toplumun her kesimini etkiledi. Devleti yönetenler idam edildi, acılar yaşadık.

Sonrası 12 Mart 1970 muhtırasını yaşadık. Ordu koalisyon hükümetlerinin iyi çalışmaması, Meclisten kanun çıkmaması vs. gibi sudan sebeplerle siyaset kurumuna bir kez daha ayar vermek istedi. Başbakan istifa etti, ordunun filli görevi üstlenmemesi nedeniyle seçime gidildi.

12 Eylül 1980’de şanlı ordumuzu bir kez daha sahnede görüyoruz. Sanki her 10 yılda bir davet gelmişçesine… O dönemin Genel Kurmay Başkanı Orgeneral Kenan Evren ve 4 kuvvet komutanının bir sabah TRT Radyosundan anonsları ile uyanan Türk halkı, yönetime askeri güçlerin el koyduğu haberini duydu… Alışmış olduğumuz üzere kimseler sesini bile çıkarmadı.

Her zaman olduğu gibi Anayasa’nın kendilerine verdiği “Cumhuriyeti koruma ve kollama görevi” ni yerine getirmek isteyen ordu, gelmişken bir şeyler yapmanın gayreti içinde, farkına bile varmadan korumak ve kollamak istediği Cumhuriyete ve kurumlarına zarar vermeye başlamışlardı. Tecrübesiz ve çaresiz bir biçimde ülkeyi yönetmeye çalıştılar. Bunu yaparken de özgürlükleri kısıtladılar. Tüm siyasi liderlere siyaset yapma yasağı getirdiler. 1983 seçimlerine girecek adayları veto ederken, Devlet Başkanı Kenan Evren seçime bir gün kala asker kökenli Horoz Partisi’ne oy isteyince, halk tepkisini, ortaya koyarak Özal’ın yeni Anavatan Partisi’ni iktidara getirdi. Halkı siyasetten uzaklaştırdılar, siyaset kurumunu belki de bugünlerde yaşadığımız güvenilmeyen imajına soktular.

Bu felsefe ve temeller üzerinde adeta yeniden inşa edilen ülkemizde türbanlı öğrencinin eğitim hakkının elinden alınması ve bunun yarattığı travma ve çekişme neresinden baksanız 20 yılı aşkın bir süre devam etti. Türbanı tartıştık yıllarca. Yasaklara merakımız yüzünden inadına türbanlı gençlerin sayısı giderek arttı. 12 Eylül öncesi, siyaseten sağ ve sol nasıl çatışmaya başlamışsa bu kez türbanlı olanlar ve olmayanlar kamplaşmaya başladılar.

Recep Tayyip Erdoğan'da şiir okuduğu için mahkûm olmuş siyaset yapması engellenmek istenmişti. Belki o zamanlar kızdık ama Deniz Baykal’ın bu sorunu çözmesi demokrasimizin önünü açan en önemli olaydı. Bu olay Erdoğan’a belki de iktidar yolunu da açtı.

15 Temmuz yaşadıklarımızın hepsini unutturdu

Sonrasında 15 Temmuz’u yaşadık. Hükümetin cemaatleri ve özellikle Fettullah Gülen cemaatine verdiği destek ve yardımlaşma yüzünden cemaatler devlet kadrolarında ve özellikle asker, polis ve eğitim kadrolarına çöreklenmeleri sonuçta 15 Temmuz’u getirdi. Cemaat, örgüt ya da paralel adı ne olursa olsun bu defa tam silahlı bir terör örgütü katliamcı bir örgüt olarak karşımıza çıktı. Ölenler oldu, farklı bir ihtilal yaşadı toplum… Ve bu olay, din istismarcılarının ülkeye ve demokrasiye verdikleri zararı bir kez daha gördü. Ve anlaşıldı ki; Laik yaşam demokratik ülkeler için en iyi bir yöntem olduğu gerçeğini ortaya koydu.

Cumhuriyet'in değerini kavrayıp onu yücelterek yükseklere taşımak kararlılığı içinde; başta ebedi başkomutanımız Atatürk ve kahraman silah arkadaşlarına ve Cumhuriyet'e hizmet edenlerden ebedi hayata intikal eden herkese Allah’tan rahmet diliyorum.

Ruhları şad, mekânları cennet olsun. Cumhuriyet bayramımız kutlu olsun…